Thursday, September 27, 2012

പ്രണയം

കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്
------------------------------


"ബസ്സ്‌ വരാന്‍ എന്താണ് ഇത്ര വൈകുന്നത് ? ഇന്ന് എതായാലും ഹെഡ് മാഷെ കാണാതെ ക്ലാസ്സില്‍ കയറുവാന്‍ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുനില്ല "

ഞാൻ  മനസ്സില്‍ ഓര്‍ത്തു .വൈകിയാല്‍ ഹെഡ് മാസ്റ്റര്‍ ഡയറിയില്‍ സൈന്‍ ചെയ്യണം ,എന്നാല്‍ മാത്രമേ ക്ലാസ്സിലെ ടീച്ചര്‍ ഉള്ളിലേക്ക് കടത്തി വിടുകയുള്ളൂ.സ്റ്റോപ്പില്‍ വേറെ ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി കൂടി ഉണ്ട്.പിന്നെ കുറച്ചു പേരും.അവള്‍ സ്ഥിരം ഈ ബസ്സില്‍ എന്നോടൊപ്പം ഉള്ളതാണ് .നേരിട്ട് പരിചയപെട്ടിലെങ്കിലും അവളുടെ വീടും വീട്ടു കാരെയും ഒക്കെ അറിയാം.എന്റെ സ്കൂളിന്റെ എതിര്‍ വശത്തു ഉള്ള ഗേള്‍സ്‌ സ്കൂളില്‍ ആണ് അവള്‍ പഠിക്കുന്നതെന്നും .പക്ഷെ ബസ്‌ വൈകുന്നതിന്റെ യാതൊരു പരിഭ്രമവും അവളില്‍ കണ്ടില്ല.ഞാന്‍ ആകെ അസ്വസ്ഥനായി നില്‍കുകയാണ്‌ .ഏതായാലും നടക്കുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു ,ഒന്നൊന്നര കിലോമീറ്റര്‍ നടന്നാല്‍ ജംഗ്ഷന്‍ എത്തും ,അവിടുന്ന് വേറെ ബസ്‌ കിട്ടും.ഞാന്‍ പുറപെട്ടു അത് കണ്ടിട്ടാവണം അവളും എന്നോടൊപ്പം നടന്നു തുടങ്ങി .ഞാന്‍ വളരെ വേഗത്തിലാണ് നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നത് അവളും അതെ സ്പീഡില്‍ വന്നു എന്നോടൊപ്പം കൂടി.

"ഒന്ന് മെല്ലെ നടക്കൂന്നെ ...ഞാനും ഉണ്ട്.."

"ആദ്യം കിട്ടുന്ന ബസ്സില്‍ തന്നെ പോണം ,അല്ലെങ്കില്‍ വഴക്ക് കിട്ടും "

"ഇനി പത്തു മണിക്കേ അവിടുന്നും ബസ്‌ ഉള്ളൂ ..അപ്പോഴേക്കും എത്തിയാല്‍ മതി "

"നിനക്ക് വേവലാതി ഒന്നും കാണുനില്ല ,ലേറ്റ് ആയാല്‍ പ്രശ്നം ഇല്ലേ ?'

"ഞാന്‍ ലേറ്റ് ആകാനാണ് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചത്‌ ..ഇന്ന് ഫസ്റ്റ് അവര്‍ മാക്സ് പരീക്ഷയാണ് ..ഇന്ന് എന്തായാലും അതില്‍ നിന്നും രക്ഷപെടാം."

ഞാന്‍ ഒച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചു ,അവളും ..അത് ഒരു സൌഹൃദത്തിന്റെ തുടക്കം ആയിരുന്നു .പിന്നീട് അത് പ്രണയം ആയി മാറിയോ  എന്നൊന്നും അറിയില്ല.അവളെ കാണാത്ത ദിവസങ്ങളില്‍ എന്തോ ഒരു നീറ്റല്‍ മനസ്സില്‍ അനുഭവപെട്ടു.അവളെ തേടി അവളുടെ വീട്ടിനരുകില്‍ ചുറ്റി കറങ്ങി.പക്ഷെ സ്കൂള്‍ അവധികാലം എല്ലാം തകിടം മറിച്ചു .മാമന്റെ വീട്ടില്‍ അവധികാലം ആഘോഷിക്കാന്‍ പോയ അവളെ ഒരുപാട് മിസ്സ്‌ ചെയ്തു. അടുത്ത വര്‍ഷത്തെ (എസ് .എസ് .എല്‍ .സി )പഠനത്തിന്റെ കോച്ചിംഗ് ഒക്കെ നേരത്തെ ആരംഭിച്ചു ..അതില്‍ മുഴുകുംപോഴും മനസ്സ് പലപ്പോഴും അവളെ കാണുവാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു.ചിലപ്പോള്‍ ഒക്കെ അവളുടെ വീട്ടിനരുകില്‍ കറങ്ങി ..പക്ഷെ ഫലം ഉണ്ടായില്ല.അവൾ തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു.

കാത്തു കാത്തു ജൂണ്‍ ഒന്നാം തിയതി വന്നു .പക്ഷെ അന്ന് അവള്‍ ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ ഉണ്ടായിരുനില്ല.മനസ്സ് വേദനിച്ചു ..പിന്നെയും ദിവസങ്ങള്‍ ....അവള്‍ മാത്രം വന്നില്ല.പിന്നെ എപ്പോഴോ അറിഞ്ഞു അവളുടെ അച്ഛന്‍ ട്രാന്‍സ്ഫെര്‍ ആയി പോയപ്പോള്‍ അവളുടെ പഠിത്തവും അങ്ങോട്ടേക്ക് നീങ്ങിയെന്ന്  ..പിന്നെ അവളെ കണ്ടതേയില്ല .പത്താം ക്ലാസ്സിലെ പ്രധാനപെട്ട പരീക്ഷക്കുവേണ്ടി ഒരുങ്ങുമ്പോള്‍ വല്ലപ്പോഴും അവള്‍ മനസ്സിലെക്കൊടിവന്നു ...പിന്നെ പിന്നെ അവളുടെ മുഖം മനസ്സില്‍ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായി കൊണ്ടിരുന്നു .

നാല്  വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം 
-------------------------------
 രണ്ടാം വര്‍ഷമാണ്  ഈ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജില്‍ .ഈ കൊല്ലം മുതല്‍ അടിച്ചു പൊളിക്കണം .കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം മിണ്ടാപ്രാണിയായി ഒതുങ്ങികൂടാനെ കഴിഞ്ഞുളൂ.കാരണം തുടക്കം തന്നെ സീനിയര്‍മാരുടെ റാഗിംഗ് ..ഒന്നാം വര്‍ഷകാരന്‍ ഒന്നുകില്‍ രാഷ്ട്രീയക്കാരന്‍ ആയിരിക്കണം അല്ലെങ്കില്‍ കലാകാരന്‍ ആയിരിക്കണം ,അല്ലെങ്കില്‍ പത്തി നിവര്‍ത്താന്‍ സീനിയര്‍മാര്‍ വിടില്ല ,എന്തെങ്കിലും പണി തരും .അത് കൊണ്ട് ഒതുങ്ങികൂടുകയായിരുന്നു.പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു പഠിച്ച കോളേജില്‍ നമ്മളെ വലിയ കാര്യം ആയിരുന്നു .ഈ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജ് എന്തോ ,തുടക്കകാരനെ അംഗീകരിക്കില്ല .മിനിമം ഒരു കൊല്ലം സീനിയരുടെ  നിഴലില്‍ മാത്രം .എങ്ങിനെയോ ഒരു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞുപോയി

 ഈ കൊല്ലം അത് കൊണ്ട് തന്നെ നല്ല ഒരു ഗ്രൂപ്പ്‌ ഉണ്ടാക്കി അതിന്റെ മറവില്‍ ആയി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ .വീണ്ടും അവിടെ വെച്ച് അവളെ കണ്ടുമുട്ടി .അവള്‍ ഒന്നാം വര്‍ഷം ജോയിന്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നു.മനസ്സ് വീണ്ടും പാടിത്തുടങ്ങി ,അസ്സല്‍ ഒരു പ്രണയഗാനം .അവളും എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു .സൌഹൃദം പുതുക്കി.

റാഗിംഗ് ,രാഷ്ട്രീയം തുടങ്ങി കോളേജില്‍ ശ്രദ്ധിക്കപെടുന്ന എല്ലാ വേഷത്തിലും പയറ്റി. അതിനിടയില്‍ എങ്ങിനെയോ നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ പ്രണയം വന്നുചേര്‍ന്നു. ...പലപ്പോഴും പല സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലായി  അവളെ സംരക്ഷിച്ചു .റാഗിങ്ങില്‍ നിന്നും ....കാമ്പസിലും ബസ്സിലും നഗരത്തിലും ഒക്കെയായി ..അതായിരുന്നുവോ പ്രണയം ..അറിയില്ല ..ഏകദേശം ഒന്നര വര്‍ഷം വീണ്ടും  പ്രണയിച്ചിരിക്കാം ..ഒഴിഞ്ഞ ക്ലാസ്സ്‌ മുറികളില്‍,കാമ്പസില്‍ തണല്‍ നല്‍കിയ വൃക്ഷത്തിന്‍ കീഴെ ...ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ ...പക്ഷെ പറഞ്ഞതൊന്നും പ്രണയത്തെ കുറിച്ചായിരുനില്ല .പലതരം വിഷയങ്ങള്‍ ..പക്ഷെ രണ്ടു പേരും പരസ്പരം ഇഷ് ട്ടപെട്ടിരുന്നു.

      ഒരിക്കല്‍ അത്യാവശ്യം പറയാന്‍  ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു  ഒരു കൂള്‍ ബാറില്‍  അവള്‍ എന്നെ വിളിച്ചു കയറ്റി.

"പ്രേം എന്റെ കല്യാണം ഉറപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്നു ..നിങ്ങള്‍ ഉറപ്പു പറയുവാണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം ..അച്ഛന്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അനുസരിക്കും "

ചെറിയൊരു സൂചന അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളില്‍ നിന്നും കിട്ടിയതിനാല്‍ ഞെട്ടിയില്ല.ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

"ഈ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കഴിയുന്ന ആണ്‍കുട്ടികളും പുര നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന പെണ്‍കുട്ടികളും ഒരുപോലെയാണ് ..എപ്പോഴും അവസരത്തിന് വേണ്ടി കാത്തു നില്‍ക്കണം.അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പു തരാന്‍ വയ്യ.ഞാന്‍ ജയിച്ചാല്‍ തന്നെ പെട്ടെന്ന്  ജോലി കിട്ടുമോ എന്നൊന്നും ഉറപ്പില്ല .അത് കൊണ്ട് നിനക്ക് വന്നത് നല്ല ആലോചന ആണെങ്കില്‍ അത് മുന്നോട്ടു പോകട്ടെ ."ഞാന്‍ വേദനയോടെയെങ്കിലും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു .

അവള്‍ ദയനീയമായി എന്നെ നോക്കി ..ഞാന്‍ മുഖം തിരിച്ചു .പിന്നെ പറഞ്ഞു

"നമ്മള്‍ യുവാക്കള്‍ ഒരിക്കലും നന്നായി ചിന്തിക്കുന്നില്ല.എല്ലാവരും പ്രേമിക്കുന്നത് ഒരേ പ്രായക്കാരെ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു വയസ്സിനു അല്ലെങ്കില്‍ രണ്ടു വയസ്സിനു ഇളപ്പം ഉള്ളവരെ മാത്രം.പെണ്ണിന്റെ വയസ്സ് എപ്പോഴും പ്രശ്നം തന്നെ ആണ് .കൃത്യ സമയത്ത് കെട്ടിച്ചു വിട്ടിലെങ്കില്‍ പ്രശ്നം ആകും .അത് കൊണ്ടാണ് അധിക പ്രേമവും തകരുന്നത് .മിനിമം അഞ്ചോ ആറൊ വയസ്സ്  ഇളയതായ പെണ്‍പിള്ളേരെ  സ്നേഹിക്കണം .എന്നാല്‍ നമ്മള്‍ ഒന്ന് കരക്കണയുംപോള്‍ അവള്‍ പാകപെട്ടിരിക്കും .പിന്നെ ഈസിയായി  പ്രേമം കല്യാണത്തില്‍ എത്തിക്കാം."

അവള്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല .തല കുനിച്ചിരുന്നു .കുറച്ചു സമയം ആരും സംസാരിച്ചില്ല .പിന്നെ ഞാന്‍ തന്നെ പറഞ്ഞു

"എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല ..ഞാന്‍ നാളെ  സേക്രട്ട് ഹാര്‍ട്ട് കോണ്‍വെന്റിലെ ഏതെങ്കിലും ഒന്‍പതാം ക്ലാസ്സ്‌കാരിയെ  വലവീശി പിടിച്ചോളാം. അതാവുമ്പോള്‍ ജോലികിട്ടുമ്പോള്‍ കറക്റ്റ് സമയം ആയിരിക്കും."

അവള്‍ പൊട്ടിചിരിച്ചു.അന്ന് നമ്മള്‍ അവിടെ നിന്നും പിരിഞ്ഞു...പ്രണയത്തിൽ നിന്നും ..

ഒരു മാസത്തിനുള്ളില്‍ അവളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു .ഞാനും പോയിരുന്നു .അവശകാമുകന്‍ ആയി മാറി നില്കരുതല്ലോ.എന്റെ പഠിത്തം കഴിയും വരെ അവള്‍ ആ കോളേജില്‍  തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.നല്ല ഒരു സുഹൃത്തായി.എന്റെ അവസാന കോളേജ് ദിവസം വിടപറയൽ ചടങ്ങൊക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ എന്നെ അടുത്തേക്ക്‌ വിളിച്ചു.കൂട്ടുകാരികൾക്കിടയിൽ നിന്ന
അവള്‍ ആരും കേള്‍ക്കാതെ ചോദിച്ചു

"ഒന്‍പതാം ക്ലാസ്സുകാരിയെ വളച്ചോ ?അതിനെ തന്നെ കെട്ടുമല്ലോ അല്ലെ ?എന്നെയും കല്യാണത്തിന്  വിളിക്കണം .ഞാൻ തീർച്ചയായും വരും "

ഞാന്‍ തമാശ കേട്ടതുപോലെ ചിരിച്ചു  എന്ന് വരുത്തി.പിന്നെ യാത്ര പറഞ്ഞു മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു.കുറച്ചുദൂരം കഴിഞ്ഞു വെറുതെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ..അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നോ ?തോന്നിയതാവണം ..കാരണം എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു കിടക്കുകയയിരുന്നല്ലോ  ...


കഥ :പ്രമോദ് കുമാര്‍.കെ.പി



14 comments:

  1. അങ്ങനെ പൊട്ടി തകര്‍ന്ന പ്രണയ കൂമ്പാര ങ്ങളിലേക്ക് ഒരു കഥ കൂടി

    ReplyDelete
  2. ഇത്ര കൈക്കുമോ പ്രണയം ,ഇത്ര ചൂടേകുമോ...???എന്ന് മാറ്റി പാടിയാലോ !!

    ReplyDelete
  3. ഒരു പ്രാക്റ്റിക്കല്‍ പ്രണയ കഥ.
    നന്നായിട്ടുണ്ട്. ആശംസകള്‍.

    ReplyDelete
  4. ശരിക്കും ഒമ്പതാം ക്ലാസ്സുകാരിയെ വളച്ചോ ?
    നന്നായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട് , ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു
    അഭിനന്ദനങ്ങള്‍

    ReplyDelete
  5. കഥയോ അതോ സ്വജീവിതമോ..? അടിപൊളിയായിട്ടുണ്ട്..

    ReplyDelete
  6. നന്നായിട്ടുണ്ട് ആശംസകള്‍.

    ReplyDelete
  7. പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി.ഇനിയും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.നല്ല രചനകള്‍ക്ക് ശ്രമിക്കാം.നിങ്ങള്‍ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണം

    ReplyDelete
  8. nc. enickishtapettu...........
    karanam enickum oru pranayamundayirunnu

    ReplyDelete
  9. പ്രണയം എന്ന പ്രമേയത്തില്‍ ആവര്‍ത്തന വിരസതയില്ല. നന്നായി. അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ ഒഴിവാക്കുക.

    ReplyDelete
  10. പ്രണയം എക്കാലത്തും നിലനില്‍ക്കുന്ന ഒരു വികാരമാണ്. അതിനോടുള്ള അപ്രോച്ചിനാണ് മാറ്റം വരുന്നത്. കഥ ഇഷ്ടമായി.

    ReplyDelete
  11. Pramodetta.. Super..

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി പ്രണയമായമാക്കിയത്തിനു

      Delete